En sonunda çok isteyerek ve heyecanla beklediğim butik pastacılık kursunu bu güzel görünümlü pastayla tamamladım. Füsun hanımla 2 hafta sonu gerçekleştirdiğimiz kursumuza cumartesi günü pandispanya yapımı ile başladık. Yaptığımız pandispanyalar fırında mis gibi pişerken kremamızı hazırladık. Ayıcık, insan ve çiçek model yapımıyla ilk günümüzü tamamladık. Pazar günü yapılması planlanan kursun 2. günü Taksim olayları yüzünden 1 hafta sonraya ertelenerek heyecanlı bekleyişimi devam ettirdi. Çünkü en merak ettiğim konulardan biriydi kremayı pastayla bulusturmak ve şeker hamuruyla kaplamak...Çook uzun geçen bir haftanın ardından nihayet merakla beklediğim kurs gününün heyecanıyla pastamızı yapmaya başladık. Bu arada ben bu pastayı sevgili eşim için babalar gününe özel olarak yapmayı planladım ve netten bazı görseller hazırlayarak pastamı hazırlamaya koyuldum . Ama işte özel bir gün için yapıyorum yaaa illa bir aksilik olacak..Pastamı kaplarken çatladı ardından da pastayı standa yerleştirirken yan düştü :( Pes etmek yok dedik ve Füsun hanım'ın yardımıyla ile pastamı en azami hata ile tamamladık. Benim herşeyi beğenmeyen , detaycı olan bu yapım aslında zaman zaman beni zora soksa da iş konusunda titiz ve özenli sonuçlar ortaya çıkarmamı sağlıyor. Beğenmediğim hiçbir şeyi karşımdaki kişiye asla sunmam.Bu pastamda yeni başlamış olmamın acemiliği olsa da zamanla bazı detayların daha iyi oturacağını ve ancak denemelerle çok daha harika sonuçların ortaya çıkacağından eminim. Çünkü kendimi bu konuda geç keşfetmiş olsam dahi kesinlikle hayatım boyunca hiçbir işi bu kadar sevmediğimi düşünmeden edemiyorum.. Pasta yapmak sabır isteyen ve yorucu bir iş. Uzun süre oturarak modelleme çalışmak hatta saatlerce sadece bir model çalışmak her ne kadar yorucu ve sabırla uğraştırmayı gerektirse de ben sonucu bir an önce görmek için heyecanla ve sabırsızlıkla kısacası işimi severek yapıyorum. İş aşkı bu olsa gerek.. Herkesin günün birinde seveceği işi bulması dileğiyle..
Pastamdan Kareler :)
Sonuç: heyecanla babalar günü yani pazar günü erkenden kalkıp oğluşumu da kucağıma alıp eşim daha gözünü açmadan süprizzz diye sabahın 9 'unda pastasını verdik. Aslında kahvaltı sonrası vermeyi planlıyordum ama eşimin buzdolabında görmesini istemedim ve sabırsızlığım da bu duruma eklenince sabahın kör vakti pastamız tam da babamızın şevkatli kollarındaydı. Eşim tam olarak gözlerini açıpta pastamı net olarak göremese de uyku mahmurluğuyla karşısında duran baba& oğul figürlerini çok beğendi. Yiyince de tadını .. :) İçi sade pandispanya böğürtlen meyveli idi. Tekrardan söylemek istiyorum '' hayatım babalar günün kutlu olsun, seni çooooooookk seviyorum ve ömrümün sonuna kadar da yanında olmak istiyorum. Demirimizle birlikte daha nice güzel günler geçirmemiz dileğiyle ....''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder